BIE februari 2015, p. 30-39, Rein-Jan Prins: "Zoals gebruikelijk is dit een volledig subjectieve bloemlezing van wat er vorig jaar op het gebied van de intellectuele eigendom in Frankrijk is aangenomen en beslist. Wat de rechtspraak betreft is het natuurlijk maar een fractie van de paar duizend uitspraken die op dit gebied zijn gedaan.
De bedoeling is meer om de lezer een – in goed Frans, accent op de laatste lettergreep – “feeling” te geven van de ontwikkelingen en overwegingen die hier actueel zijn en niet altijd geheel conform aan Europese of Nederlandse ideeën. [...]
Juridisch Frankrijk lijdt onder het fenomeen van haastige gelegenheidswetgeving, vaak meer gedreven door politieke ambities van de minister van de dag, of de laatste aanslag, dan door juridische noodzaak. Dergelijke wetgeving is meestal slordig gemaakt en het is dan vervolgens vaak nodig om vrij kort daarna met corrigerende wetgeving te komen. Men maakt veelal van de gelegenheid gebruik om dan ook even snel wat andere wetten te corrigeren die niets met het onderwerp te maken hebben. Dit resulteert in wat de praktijkjuristen smalend “des lois fourre-tout” noemen, rommelkastwetgeving. Daarvan zullen we verderop een voorbeeld tegenkomen."
