A-G van Peursem concludeert tot verwerping van principaal cassatieberoep in Nanada v Golden Earring
05-05-2017 Print this pageConclusie A-G van Peursem, 21 april 2017, Nanada v Golden Earring
Exploitatieovereenkomst. Cassatie tegen uitspraak Hof Amsterdam (IEPT20150331). Op 4 september 2013 (IEPT20130904) heeft de rechtbank Amsterdam geoordeeld dat de ontbindingsgronden van een muziekuitgavecontract gesloten door Golden Earring en Nanada, daterend van voor 25 augustus 2005, zijn verjaard. Daarnaast werd als vaststaand aangenomen dat Nanada haar inspanningsverplichtingen aangaande de promotie- en exploitatiewerkzaamheden tussen 25 augustus 2005 en 25 augustus 2010 niet naar behoren is nagekomen, waardoor zij toerekenbaar tekort is geschoten. De muziekuitgave-overeenkomsten zijn volgens de rechtbank derhalve rechtsgeldig ontbonden. Het Hof Amsterdam oordeelde op 31 maart 2015 echter dat aan Golden Earring geen beroep toekomt op de gestelde gebrekkige prestatie van Nanada daar niet binnen bekwame tijd is geklaagd. Het hof heeft echter vervolgens overwogen dat de muziekuitgaveovereenkomsten wel redelijkerwijs met onmiddellijke ingang per 28 augustus 2011 mochten worden en dat Nanada gehouden is de muziekuitgaverechten terug over te dragen.
A-G van Peursem concludeert tot verwerping van het principaal cassatieberoep in een uitgebreide conclusie die hij als volgt inleidt:
“Het gaat in deze zaak om de beëindiging van muziekuitgavecontracten uit 1971 tot en met 1991 tussen de popgroep de Golden Earring en Nanada c.s. Het hof oordeelt kort gezegd dat de (buitengerechtelijke) ontbinding van de overeenkomsten door Kooymans c.s. geen effect sorteert, maar dat Kooymans c.s. de overeenkomsten per 28 augustus 2011 wel rechtsgeldig (tussentijds) hebben opgezegd. De muziekuitgavecontracten, die niet voorzien in een mogelijkheid van tussentijdse beëindiging, vertonen volgens het hof gelijkenis met duurovereenkomsten voor onbepaalde tijd en zijn daarom in beginsel opzegbaar. Het hof oordeelt dat gelet op de duur van der partijen relatie en het tijdvak dat is verstreken tussen de (niet slagende) primiar en subsidiair aangedragen buitengerechtelijke ontbinding uit augustus 2010 enerzijds en de meer subsidiair voorgestelde opzegging wegens gewijzigde omstandigheden uit augustus 2011 (12 maanden) anderzijds, partijen vanaf 28 augustus 2011 ontslaat van hun verplichtingen uit hoofde van deze overeenkomsten en dat de opzegging, gezien de eisen van redelijkheid en billijkheid, met zich brengt dat Nanada c.s. gehouden zijn de muziekuitgaverechten terug over te dragen aan Kooymans c.s. Het principaal cassatieberoep bevat klachten over de kwalificatie die het hof aan de muziekuitgave-overeenkomsten heeft gegeven, de verplichting tot retro-overdracht van de muziekuitgaverechten en de maatstaf die voor de opzegging wordt gehanteerd. In het incidenteel cassatieberoep, dat is ingesteld onder de voorwaarde dat één of meer onderdelen van het principaal cassatieberoep opgaan, worden met name klachten gericht tegen het oordeel van het hof dat Kooymans c.s. niet hebben voldaan aan hun klachtplicht.
Bij en in de beoordeling van deze zaak speelt op de achtergrond de doorgaans zwakke(re) (onderhandelings)positie waarin artiesten verkeren ten opzichte van de exploitanten die hun werken uitgeven. Met de inwerkingtreding van de Wet auteurscontractenrecht op 1 juli 2015 - die voor een belangrijk dwingendrechtelijk deel onmiddellijke werking heeft en dus ook geldt voor de bestaande muziekuitgavecontracten uit onze procedure - heeft de wetgever beoogd deze zwakke(re) positie van artiesten te verbeteren. Het lijkt erop dat het hof zich in onze zaak - toen de Wet auteurscontractenrecht nog bij de Eerste Kamer lag' - bij de uitleg van de muziekuitgavecontracten al door dat wetsvoorstel heeft laten inspireren. De beoordeling van het hof is in het licht van deze nieuwe wettelijke regeling in mijn analyse uiteindelijk wel te billijken. Een andere benadering is evenwel ook denkbaar, zoals ik aan het eind zal schetsen.
[…]"
