“[...] De brief is grotendeels beleidsarm te noemen. Dat past binnen de benadering van de minister: hij geeft een tussenstand vooruitlopend op de evaluatie van de wet in 2020. De brief is dan ook vooral te karakteriseren als een inventarisatie van de in de bijlagen meegezonden rapportages van marktpartijen. Het geschetste beeld is evengoed eenduidig: de nieuwe wetgeving sorteert tot op heden nauwelijks effect, en zou daarom nu reeds aanleiding moeten geven tot beleidsmaatregelen van de overheid.
De minister roept opnieuw producenten, omroepen en anders exploitanten op zich aan te sluiten bij de geschillencommissie Auteurscontractenrecht. Hij doet verslag van het gesprek dat de regering met de publieke omroep heeft gevoerd en de weigering van de omroep zich - ook op expliciet verzoek van de regering - bij de geschillencommissie aan te sluiten.
Wij herhalen daarom onze oproep aan Kamer en overheid om aansluiting bij de geschillencommissie Auteurscontractenrecht op te nemen in de subsidievoorwaarden van de publieke omroep en van overige met overheidsgeld gefinancierde instellingen. Het is niet langer uit te leggen dat organisaties die grotendeels bestaan dankzij bijdragen vanuit publieke middelen
Ook roept de minister makers en makersorganisaties op (meer) klachten in te dienen bij de geschillencommissie. Deze oproep komt op zijn minst merkwaardig over. Veel makers durven uit (helaas nog steeds reële) angst om geen vervolgopdrachten meer te krijgen hun recht niet te halen. De enkele makers die deze stap wel durfden te zetten kregen, op één uitzondering na, de afgelopen maanden telkenmale nul op rekest. De afgelopen weken werden opnieuw twee klachten die door makers werden ingediend niet in behandeling genomen omdat de economisch machtigere marktpartij (in dit geval: een groot mediabedrijf) weigert zich bij de geschillencommissie aan te sluiten. [...]”
Lees de brief hier.
