De grenzen binnen de Benelux

08-06-2012 Print this page

B9 11316. Rechtbank Breda, 6 juni 2012, HA ZA 11-1374, Eiser h.o.d.n. Oishii tegen Oishii Gastro Events BVBA (met dan aan Marieke Coumans en Elise Menkhorst, De Gier|Stam Advocaten).

Merkenrecht. Eiseres Oishii, exploitant van het Aziatische restaurant OISHII in Hazeldonk, Breda en houder van het Benelux woordmerk OISHII, stelt dat gedaagde OGE middels haar restaurant OISHII in Hasselt, België en middels de domeinnaam www.oishii.be inbreuk maakt op het merkrecht van eiseres. De rechtbank Breda verklaart zich echter onbevoegd, omdat niet kan worden gezegd dat de inbreuk zich, via het internet, uitstrekt tot het arrondissement Breda waarin eiseres gevestigd is. Het Vitra-criterium m.b.t. de gerichtheid van de (Belgische) website van gedaagde  is daarbij doorslaggevend. Een beroep op soortgelijke intranationale Nederlandse zaken wordt afgewezen, aangezien in die zaken de gedaagden wel gebruik maakten van een Nederlandse  .nl-website. In Beneluxmerkenverband zijn de grenzen nog niet opgeheven.  

Naar mening van de rechtbank kan niet worden gezegd dat de website van gedaagde  zich mede richt tot het Nederlandse publiek. De inhoud, het toplevel .be en het feit dat op de website niet gekozen kan worden voor de Nederlandse taal, spelen daarbij een rol.  Het gegeven dat  het Belgische OISHII door de door gedaagde gekochte AdWords na een zoekopdracht op  google.nl bovenaan de zoekresultaten verschijnt,  kan daar niet aan afdoen: de AdWords zijn niet specifiek gekocht voor Nederland, maar voor het gehele Google domein. Een Groupon-actie van gedaagde heeft zich daarnaast naar mening van de rechtbank wel specifiek gericht tot het publiek in de provincie Limburg, maar niet tot het gehele Nederlandse publiek.

Tot slot oordeelt de rechtbank dat er ook geen ruimte is voor analoge toepassing van de in het Reinwaterarrest gegeven interpretatie van het begrip 'plaats waar het schadebrengend feit zich heeft voorgedaan' .  De Verordening Rechterlijke Bevoegdheid bepaalt immers dat de verordening onverlet laat de verdragen waarbij de lidstaten partij zijn en die, voor bijzondere onderwerpen, de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen regelen.

Lees het vonnis hier.