Dirk Visser (hoogleraar IE in Leiden en advocaat bij Visser Schaap & Kreijger)
Foto: © Studio Lipov
"Rond Pasen 2015, zo meen ik te kunnen reconstrueren met wat internet onderzoek, plaatste de website www.tuinadvies.nl een aantrekkelijk paarsrecept online met daarbij deze minstens even smakelijke foto van een viertal fleurig opgemaakt gevulde eitjes. De foto, en misschien ook wel het recept, betrok zij vermoedelijk bij StockFood, naar eigen zeggen wereldwijd het toonaangevende multimedia agentschap op het gebied van eten en drinken. De foto is gemaakt door Studio Lipov te Warschau, mogelijk door de sympathieke Lubomir Lipov in hoogst eigen persoon. (Volgens de (huidige) prijslijst van Stockfood lijkt dergelijk online gebruik van deze foto anno 2020 € 49,- te kosten). [...]
Rond Pasen 2017 plaatste gedaagde een recept met dezelfde afbeelding op zijn of haar website. Rond Pasen 2018 is dit ontdekt door eiseres, waarop zij een licentienota zond van € 371,-, die niet werd betaald. De foto werd verwijderd. (Hoe snel dit is gebeurd blijkt niet uit het vonnis). Medio 2019 is er gedagvaard, vervolgens is er geantwoord, gerepliceerd, gedupliceerd en bij akte gereageerd op producties. Vervolgens wees de kantonrechter vonnis op 12 maart 2020.
De kantonrechter beslist (terecht) dat de foto auteursrechtelijk beschermd is. Het is immers een heerlijke foto.
Maar dan komt de nootwaardige overweging
“6. Vervolgens moet de vraag worden beantwoord of [gedaagde] inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht. [gedaagde] voert aan dat zij de foto en het recept heeft embedded van de website [internetsite] en die website ook als bronvermelding heeft genoemd, maar dat helpt haar niet. Het gaat erom dat de foto te zien is geweest op de website van [gedaagde] . Dit volgt onder meer uit productie 1 van [gedaagde] : daarop is een screenshot te zien van de website [internetsite] met daarop de foto en het bijbehorende recept.
Doordat de foto op de website van [gedaagde] heeft gestaan heeft zij de foto geopenbaard en dat is zonder toestemming van [eiseres] niet toegestaan, zo volgt uit artikel 25 en 27A van de Auteurswet (Aw)”.
Deze overweging is m.i. naar huidig recht vermoedelijk onjuist. ‘Embedden’ is een techniek waarbij informatie van de ene website middels een ‘framed’ hyperlink op een ander website wordt getoond. En als die informatie op de eerste website rechtmatig werd aangeboden, vormt dit ‘embedden’ op een ander site geen ‘mededeling aan het publiek’ en daarmee geen auteursrechtinbreuk.
Dit volgt uit punten 25 tot en met 30 van het Svensson-arrest van het HvJ EU uit 2014 over hyperlinken, en in het bijzonder uit punt 29: [...]
De overweging van de kantonrechter “Het gaat erom dat de foto te zien is geweest op de website van [gedaagde]” is dus niet juist. Als de foto, al dan niet met het hele recept, met toestemming van de rechthebbende, dus legaal, op de ‘bron-site’ stond, levert het ‘embedded’ linken daarnaar geen auteursrechtinbreuk op. Dat de foto te zien is geweest op de website van gedaagde, is dus niet voldoende.
Als de foto is gekopieerd is er wel sprake van auteursrechtinbreuk, als hij is ‘embedded’ (en de bron is legaal), niet.
Dit kan men vreemd vinden, want voor de indruk die een ander bij de gebruiker wekt, en (dus ook) economisch is er geen verschil. Het enige verschil is dat als de bron verdwijnt de ‘embedded’ versie automatisch ook verdwijnt. Dit is ook een rechtvaardiging die het HvJ EU voor dit onderscheid lijkt te geven.
Internetmedia maken dankbaar gebruik van dit gegeven en de ‘entertainment’ pagina’s van online kranten bestaan tegenwoordig voor een groot dele uit ‘embedded’ links naar Instagram-posts en twitterberichten van Bekende Nederlanders. [...]"
Lees het hele artikel hier. Zie ook IEPT20200312, Rb Amsterdam, Foto Eieren.
