BIE 2017-4, p. 142-150, Paul Tjiam: “De geschiedenis van het merkenrecht in Nederland toont een beeld dat soms ongemakkelijk aanvoelt. Het is het beeld van Nederland als conservatiefste jongetje van de klas dat zich bewust afsluit van internationale, progressieve ontwikkelingen op het gebied van het merkenrecht. Wrang genoeg is het te danken aan onze zuiderburen en de Europese harmonisatie dat het Nederlandse merkenrecht internationaal in de pas loopt. Een belangrijke les voor de rechter, advocaat en geleerde is dan ook om internationale en progressieve opvattingen niet categorisch te benaderen met "nee, omdat'', maar in plaats daarvan te omarmen met "ja, omdat". Het is tijd om het laatste restje conservatisme af te stoffen. Een e-mail en brief zijn inmiddels onderweg naar de Dikke van Dale met een dwingende suggestie de huidige definitie van het "merk" te wijzigen van " [een] teken aangebracht op een voorwerp om het van andere te onderscheiden of om aan te duiden dot het tot een bepaalde categorie of bij iets anders hoort" naar "een teken dat wordt gebruikt ter onderscheiding van waren en diensten".”
