BIE special 2017, p. 20-22, Paul Mazel: "Zonder al te veel tromgeroffel zijn per 23 maart 2016 (1) twee nieuwe absolute weigeringsgronden in het artikel 7 lid 1 UMVo opgenomen. De ene betreft gegarandeerde traditionele specialiteiten, de andere houdt verband met de benaming van plantenrassen. Gelet op de interesse van Paul van der Kooij voor vraagstukken die betrekking hebben op merken en rasbenamingen (2) zal het geen verbazing wekken, dat deze bijdrage ziet op de laatstgenoemde weigeringsgrond. [...]
Kortom, voor de kweker van een nieuw ras was het zo eenvoudig nog niet om een deugdelijke rasbenaming voor te stellen. Zowel UPOV als CPVO hoopten het speelveld eenvoudiger te maken door het vaststellen van Explanatory Notes (4) resp. Richtsnoeren met een Toelichting (5). De houder van een ouder merk werd min of meer ‘opgezadeld’ met de taak (voorgestelde) rasbenamingen in de gaten te houden; zie bijvoorbeeld artikel 2 lid 1 van de Richtsnoeren van het CPVO: de kennisgeving door die merkhouder was voor het CPVO “de belangrijkste bron” bij het behandelen van oudere rechten. Van het stelselmatig raadplegen van bijvoorbeeld de registers van – toen nog – het OHIM wilde het CPVO kennelijk niets weten, ondanks een aanbeveling van UPOV in haar Explanatory Notes om dat wel te doen.[...]"
