B9 10679. Rechtbank ’s-Gravenhage, 18 januari 2012, HA ZA 10-4464, Key to Metals AG tegen Verlag Stahlschlüssel Wegst. GmbH (met dank aan Jurian van Groenendaal, Boekx).
Merkenrecht. Nietigverklaring van het merk KEY TO STEEL. Eiseres Key to Metals exploiteert een online databank gericht op professionals die met metalen werken en vordert na eerdere gedeeltelijk succesvolle nietigheidsacties in Duitsland en Spanje i.c. de nietigverklaring van het ‘Benelux-deel’ van de internationale merkregistratie van het merk Key To Steel van gedaagde Stahlschlüssel. De vordering wordt toegewezen. Het merk is, in onderdelen en in samenstelling, louter beschrijvend, het gebruik van de Engelse taal is in de Benelux niet bijzonder of ongebruikelijk en inburgering is niet aangetoond.
4.8 (…) daarmee beschrijft “key” een kenmerk van de waren en diensten, namelijk wat zij zijn/inhouden. Met “key” wordt beschreven waartoe de waren en diensten dienen of bestemd zijn dan wel waarvoor deze (dienen te) worden gebruikt, te weten: om bepaalde informatie te ontsluiten en/of te vinden dan wel om deze daartoe aan te bieden. Het woord “to” komt zelf in de samenstelling van woorden geen afzonderlijke betekenis toe, het verbindt “key” met “steel” op een taalkundig juiste en op in ieder geval niet ongebruikelijke of bijzondere wijze. Het bestanddeel “to” maakt duidelijk over welk onderwerp er informatie beschikbaar gemaakt of verschaft wordt. Uit de door Key To Metals op het internet gevonden voorbeelden van gebruik van de samenstelling “key to” volgt in ieder geval dat deze niet ongebruikelijk is om aan te geven dat toegang tot informatie, antwoorden, verklaringen over een bepaald onderwerp wordt gegeven. De rechtbank kan Stahlschlïssel dan ook niet volgen in haar betoog dat “key to”, ondanks dat dit “oplossing” of “sleutel” kan betekenen, ambigu is en dat daarmee (dus) nog geen band met de genoemde waren of diensten wordt gesuggereerd. Dat “key to” niet gelijkgesteld kan worden aan bijvoorbeeld “printed matter” of “internet”, zoals Stahlschlüssel aanvoert, is in dit verband niet relevant, het gaat er om dat “key to” kenmerken (de inhoud en bestemming) van de waren en diensten beschrijft en in die zin
beschrijvend is.
Lees het vonnis hier.
