B9 10255. Paul Geerts, Universiteit Groningen: Noot onder HvJ 18 november 2010, zaak C-159/09 (Lidl/Vierzon). Eerder verschenen in IER 2011/48, p. 343-351.
Reclamerecht. Vergelijkende reclame. Geschil tussen supermarkten Lidl en Vierzon (Leclerc). Leclerc heeft op 23 september 2006 in een plaatselijke (Franse) krant een advertentie geplaatst waarin de kassabonnen van boodschappen bij Lidl en Leclerc werden vergeleken.
(…) de loutere omstandigheid dat levensmiddelen van elkaar verschillen inzake hun eetbaarheid en het genoegen dat zij de consument verschaffen op basis van de wijze en plaats van bereiding ervan, de ingrediënten, en de identiteit van de fabrikant, leidt er niet toe dat een vergelijking tussen dergelijke producten niet kan voldoen aan het in art. 3bis lid 1 sub b Richtlijn MVR (84/450) neergelegde vereiste, inhoudende dat deze producten in dezelfde behoeften moeten voorzien of voor hetzelfde doel moeten zijn bestemd, met andere woorden in voldoende mate onderling verwisselbaar moeten zijn (…) Veel moeilijker te beantwoorden is de vraag in welke gevallen de vergeleken producten voor de consument daadwerkelijk substitueerbaar zijn.
(…) 10. Is dit de doodsteek voor de vergelijking tussen A- en B-(levensmiddelen)merken? Het antwoord op die vraag moet denk ik ontkennend luiden, als uit de advertentie maar duidelijk genoeg blijkt dat A-merken met B-merken worden vergeleken. Of zoals Bengani het heeft verwoord: “companies across the European Community should either aim at giving the consumers the unvarnished truth while comparetively advertising or tumble into the litigation abyss”.
(…) 12. Aangezien supermarkten verschillende soorten/merken margarine, boterhamsmeersel, tomatenpuree enz. verkopen betekent het laatste dat op de kassabonnen die in de vergelijkende reclame worden gebruikt de goederen voldoende gespecificeerd moeten zijn waardoor ze identificeerbaar worden. Voor zover ik dat uit het arrest van het Hof kan afleiden lijkt het erop dat de onderhavige reclame van Leclerc aan deze eis (in ieder geval) niet voldoet. Op de kassabon worden immers alleen de generieke naam van de producten genoemd (margarine, boterhamsmeersel, tomatenpuree enz.) waardoor de goederen niet geïdentificeerd kunnen worden.
Lees de volledige noot hier.
