Prejudiciële vragen: Geldt streamingdienst met live, on-demand en uitgesteld offline kijken als consumentenlevering 'digitale inhoud'?

De Oostenrijkse rechter vraagt het Hof of streamingdiensten, waarbij via een server digitale programma’s ‘live’ of ‘on demand’ worden aangeboden en soms eenmalig downloadbaar zijn, moeten worden gezien als ‘digitale inhoud’ (met verval van het herroepingsrecht bij aanvang) of als ‘digitale dienst’ (met verval pas bij volledige uitvoering) in de zin van artikel 16(m) en artikel 2(11) van richtlijn 2011/83.

Zaak C-234/25 Sky Österreich Fernsehen

Prejudiciële vraag:

Moet artikel 16, onder m), van [Consumentenrichtlijn 2011/83/EU], gelezen in samenhang met artikel 2, punt 11 ervan, aldus worden uitgelegd dat het aanbieden van streamingdiensten waarbij de digitale inhoud die ter beschikking wordt gesteld om te worden bekeken, zich bevindt op een server waartoe de klanten middels een link of een app met hun eindapparatuur toegang krijgen om vervolgens via internet de programma’s die deel uitmaken van hun abonnement zowel „live” als „on demand” te kunnen bekijken of om de digitale inhoud te kunnen downloaden en in een eigen geheugen te kunnen opslaan en los van een onlinetoegang binnen 48 uur eenmalig te kunnen bekijken, een levering van „digitale inhoud” vormt in de zin van deze bepalingen?

Verwijzingsbeschikking - Zaak C-234/25