Proefschrift over de rechterlijke uitingsvrijheid: een gemiste kans

19-01-2017 Print this page
B914771

Mediaforum 2016-8, p. 222, Willem F. Korthals Altes: Proefschriften zijn er in maten, soorten en kwaliteiten. Aan een dissertatie mag je ook eisen stellen waaraan een “gewoon” boek niet hoeft te voldoen: een probleemstelling, een breder (en, indien van toepassing, historisch) perspectief, afhankelijk van het onderwerp een uitstapje naar een ander rechtsstelsel, en een synthese met, als het enigszins kan, eigen ideeën of voorstellen. Ontbreken die elementen, dan is het de vraag of een als proefschrift aangeduid werk tot een promotie mag leiden, zelfs als het 380 pagina’s dik is. Al deze gedachten kwamen bij mij op bij het lezen van Sietske Dijkstra’s De rechter als evenwichtskunstenaar, met als ondertitel De vrijheid van de rechter om zijn persoonlijke meningen en overtuigingen te uiten. De auteur, zelf rechter, verwierf hiermee op 9 september 2016 bij de Open Universiteit in Heerlen haar doctorstitel.