Recht op eigen taart. Bescherming van perspublicaties met betrekking tot digitale toepassingen

AMI 2016/6 en 2017/1, p. 24-29, D.J.G. Visser: “Op 14 september 2016 heeft de Europese Commissie een voorstel bekend gemaakt voor ‘een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad inzake auteursrechten in de digitale eengemaakte markt’. In artikel 11 van die richtlijn is een voorstel opgenomen voor een nieuw naburig uitgeversrecht voor perspublicaties. Dit voorstel is geïnspireerd op het in Duitsland sinds 2013 bestaande en aldaar zeer omstreden Leistungschutzrecht für Presseverleger, maar wijkt daar op veel punten van af. In deze bijdrage wordt de reikwijdte van het voorgestelde recht kritisch besproken, wordt bezien wat uitgevers er aan hebben en wat in de praktijk de functie is van de andere naburige rechten die in de loop der jaren zijn geïntroduceerd. Wie heeft er recht op een stuk van de taart? Komt er meer taart? Wordt de taart anders verdeeld?

[...]

In een recente reactie op het voorgestelde naburige recht voor perspublicaties waarschuwt Christoph Geiger voor het gevaar dat de auteurs een kleiner stuk van de taart zullen krijgen als zo’n naburig recht er komt. Uitgevers zijn in Nederland de laatste tijd juist bang dat zij een kleiner stuk van de taart krijgen door Luksan, Reprobel, VG Wort en auteurscontractenrecht. De gedachte achter het nieuwe naburige recht is dat Google een stuk van zijn taart gaat afstaan aan nieuwsuitgevers en (indirect) aan nieuwsauteurs. Daar ziet Google geen reden toe. Kortom, iedereen maakt zich zorgen om zijn taart. Een eigen taart voor nieuwsuitgevers is geen oplossing van het probleem. Maar als het zo door gaat willen en krijgen  alle uitgevers een eigen taartje, omdat ze geen stuk meer mogen van de op de auteurswet gebaseerde taart.”