Jeroen Akkermans (eindredacteur Sena Performers Magazine), Streaminginkomsten artiesten, Sena Performers Magazine (3, 2016).
"Life is but a stream, luidt een van de kopjes in het laatste rapport van media-en onderzoeksbureau Nielsen over digitale muziekconsumptie in de VS. Het bureau overdrijft, maar stipt wel een niet te missen trend aan. De Amerikaanse muziekconsument streamde in de eerste helft van 2016 via audio- en videoplatforms 209 miljard songs, een toename van 59 procent ten opzichte van dezelfde periode in 2015. Audio on-demand streams zijn zelfs met 97 procent gegroeid en maken nu 54 procent uit van het totale aantal streams. 'In the past year we have seen a continued shift in the music industry from a buying model to a streaming model,' zegt David Bakula, senior vice president van Nielsen. Ook in Nederland wint streaming aan populariteit. Volgens cijfers van de NVPI, de Nederlandse branchevereniging van de entertainmentindustrie, bedroeg de totale omzet van de Nederlandse muziekindustrie in 2015 € 136.900.000. Streaming was hierin goed voor € 61.300.000, ongeveer 44,8 procent van de totale omzet. Ter vergelijking: in 2013 besloeg dat aandeel nog een krappe 30 procent. “De consument heeft de streamingdiensten omarmd,” aldus Paul Solleveld, Director Legal & Public Affairs.
Veel artiesten lijken minder enthousiast. Het hoofdbezwaar werd verwoord door David Byrne in 2015 in een opiniestuk in de New York Times: 'We horen al te vaak verhalen over populaire artiesten (even populair als Pharrell Williams) die schamele royaltyafrekeningen krijgen voor songs die (zoals ‘Happy’) duizenden of zelfs miljoenen keren op Pandora of Spotify zijn gestreamd. En voor minder bekende artiesten is de situatie uiteraard nog veel triester. Voor hen lijkt het onmogelijk om in dit nieuwe muzieklandschap nog hun brood te verdienen.' Het zijn volgens Byrne de platenmaatschappijen die verantwoordelijk zijn voor de lage royalty’s. 'Wat we wel weten is dat zo’n 70 procent van het geld dat een luisteraar betaalt aan Spotify (dat – eerlijk is eerlijk – heeft geprobeerd het ondoorzichtige betalingssysteem te verhelderen) naar de rechthebbenden gaat. Meestal zijn dit de labels, die de grootste rol spelen bij de vaststelling hoeveel artiesten betaald krijgen.' Byrne stelt – overigens zonder rapporten of bronnen te noemen – dat artiesten gemiddeld zo’n 15 procent opstrijken van wat de labels ontvangen. Dat is volgens hem niet te billijken. 'Dit zou misschien logisch zijn als het streamen van muziek gepaard ging met fabricage-, breuk- en andere fysieke kosten die het label moest terugverdienen, maar dat is niet zo."
Lees het volledige artikel hier.
