B9 10224. Kamerstukken Tweede Kamer Kamervragen nr. 2011Z19242. Reclamerecht.Vragen van de leden Huizing en Van Miltenburg (beiden VVD) aan de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap over het vermeende ontbreken van regelgeving voor en toezicht op advertorials in televisieprogramma’s ten aanzien van financiële producten (ingezonden 4 oktober 2011).
Vraag 1: Heeft u kennisgenomen van de ophef rondom het via advertorials, advertenties in de vorm van een redactioneel artikel dan wel interview of documentaire, promoten van risicovolle financiële producten in televisieprogramma's?
Vraag 2: Kunt u bevestigen dat aanbieders van financiële producten consumenten bij reclame-uitingen verplicht moeten wijzen op de risico’s die verbonden zijn aan een beleggingsproduct? Vindt u dat een «advertorial» op tv gezien moet worden als een reclame-uiting en daarom zou moeten vallen onder de regels van de Nederlandse Reclame Code? Zo nee, waarom niet?
Vraag 3: Wat is de definitie, in termen van de Nederlandse Reclame Code, van een advertorial?
Vraag 4: Kunt u bevestigen dat in gedrukte media via de duidelijke toevoeging «advertorial» aan de consument duidelijk gemaakt moet worden dat een als journalistiek gepresenteerd artikel in feite een advertentie is? Gelden voor televisie, radio en internet dezelfde regels? Zo nee, waarom niet? Zo ja, wie controleert en handhaaft de naleving van deze regels?
Vraag 5: Klopt het dat sommige televisieprogramma's bedrijven en anderen de mogelijkheid bieden om tegen betaling geïnterviewd te worden. Valt een op dergelijke wijze tot stand gekomen interview, naar uw oordeel onder de definitie van een advertorial? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?
Lees de kamervragen hier.
