DATABANKENRECHT
Gemeente Amsterdam geen producent databank bodemonderzoekgegevens,
nu van een risicodragende investering niet gebleken is: voor aanleggen databank staan publieke middelen ter beschikking, die gedeeltelijk komen uit de eigen middelen en gedeeltelijk uit een speciale rijksbijdrage.
Om producent te (kunnen) zijn in de zin van de Databankenwet moet er sprake zijn van het dragen van risico voor de voor de databank te maken (substantiële) investering, Naar het oordeel van de rechtbank is van de vereiste substantiële investering niet gebleken. De rechtbank stelt vast dat verweerder voor het aanleggen van de databank waarin de door eiseres gevraagde gegevens zijn neergelegd, publieke middelen ter beschikking heeft, die gedeeltelijk komen uit de eigen middelen en gedeeltelijk uit een speciale rijksbijdrage. Van een risicodragende investering is daarom geen sprake.. Dat voor het opzetten van de databank mogelijk (hoge) kosten moeten worden gemaakt, maakt dat niet anders Daarbij komt dat, ingevolge jurisprudentie, onder meer van het gerechtshof Arnhem 4 juli 2006 (LJN AY0089), om voor het databankenrecht in aanmerking te kunnen komen, de investering ook daadwerkelijk betrekking moet hebben op het aanleggen en in stand houden van de databank De databank mag dus geen nevenproduct zijn van de eigenlijke hoofdactiviteit van de producent De rechtbank deelt het standpunt van eiseres dat de databank in het geval van verweerder in de eerste en voornaamste plaats een publieke taak dient Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder niet voldoende aannemelijk gemaakt dat hij in verband met de databank aanzienlijke investeringen heeft moeten doen die hij anders niet zou hebben gedaan.. Daarom kan niet worden gezegd dat verweerder, als risicodrager een investering heeft gedaan in de zin van de Databankenwet.
IEPT20080206, Rb Amsterdam, Landmark v Gemeente Amsterdam
