RECLAME
Algemeen reclameverbod tandverzorgingspraktijk toelaatbaar
Artikel 81 EG (…) staat niet in de weg aan een nationale wet die eenieder en tandverzorgers verbiedt in het kader van een vrij beroep of een praktijk voor tandverzorging op welke wijze ook reclame inzake tandverzorging te maken.
Het Hof heeft geoordeeld dat strijdigheid met de artikelen 10 EG en 81 EG bestaat wanneer een lidstaat het tot stand komen van met artikel 81 EG strijdige mededingingsregelingen oplegt of begunstigt of de werking ervan versterkt, dan wel de verantwoordelijkheid voor het nemen van besluiten tot interventie op economisch gebied aan particuliere marktdeelnemers delegeert in plaats van zijn eigen regels te laten gelden (arrest Cipolla e.a., reeds aangehaald, punt 47). Er moet echter worden opgemerkt dat een wet zoals die van 15 april 1958, die een reclameverbod voor tandverzorgers vaststelt, beantwoordt aan geen van de situaties waar artikel 10 EG juncto artikel 81 EG van toepassing is. Zoals de advocaat-generaal in punt 71 van zijn conclusie heeft vastgesteld, blijkt in de hoofdzaak uit niets dat de wet van 15 april 1958 een mededingingsregeling of een besluit van ondernemingen bevoordeelt, begunstigt of vastlegt. Uit de verwijzingsbeslissing blijkt evenmin dat de betrokken lidstaat de verantwoordelijkheid voor het nemen van besluiten tot interventie op economisch gebied aan particuliere marktdeelnemers zou hebben gedelegeerd in plaats van zijn eigen regels te laten gelden. Zelfs in de veronderstelling ten slotte dat Doulamis, als eigenaar van een tandheelkundige kliniek, kan worden gekwalificeerd als "onderneming" in de zin van artikel 81 EG zoals uitgelegd door het Hof (zie in die zin arrest van 23 april 1991, Höfner en Elser, C-41/90, Jurispr. blz. I-1979, punt 21), blijkt uit de verwijzingsbeslissing niet dat er in casu sprake is van een overeenkomst tussen ondernemingen, een besluit van een ondernemersvereniging, of een onderling afgestemde feitelijke gedraging die de handel tussen de lidstaten ongunstig kan beïnvloeden en die ertoe strekt of ten gevolge heeft dat de mededinging binnen de gemeenschappelijke markt wordt verhinderd, beperkt of vervalst. Op de voorgelegde vraag dient derhalve te worden geantwoord dat artikel 81 EG, gelezen in samenhang met de artikelen 3, lid 1, sub g, EG en 10, tweede alinea, EG, niet in de weg staat aan een nationale wet, zoals de wet van 15 april 1958, die eenieder en tandverzorgers verbiedt in het kader van een vrij beroep of een praktijk voor tandverzorging op welke wijze ook reclame inzake tandverzorging te maken.
IEPT20080313, HvJEG, Doulamis - Reclameverbod tandverzorgingspraktijk
