RECLAME
Aanduiding productie-, bereidings-,rijpingsmethode of kwaliteit wijn mag geen verwarring wekken met aanvullende traditionele aanduidingen
het gebruik van een aanduiding betreffende een productie-, bereidings-, rijpingsmethode of de kwaliteit van een wijn uit hoofde van die bepalingen slechts kan worden toegestaan indien deze aanduiding bij de personen waarvoor zij bestemd is, geen aanleiding kan geven tot verwarring tussen deze aanduiding en de aanvullende traditionele aanduidingen
Hieruit volgt dat ofschoon het niet is uitgesloten dat het gebruik van een aanduiding met betrekking tot een productie-, bereidings-, rijpingsmethode of de kwaliteit van een wijn kan worden toegestaan uit hoofde van bijlage VII, deel B, punt 3, bij verordening nr. 1493/1999, dit niet het geval kan zijn als deze aanduiding bij de personen waarvoor zij bestemd is, aanleiding kan vormen tot verwarring tussen deze aanduiding en de aanvullende traditionele aanduidingen als bedoeld in genoemde bijlage VII, deel B, punt 1, sub b, vijfde gedachtestreepje, en artikel 23 van verordening nr. 753/2002. Een andersluidende uitlegging zou immers elk nuttig effect ontnemen aan de bescherming die artikel 24 van verordening nr. 753/2002 aan de traditionele aanduidingen biedt. Het staat aan de verwijzende rechter om te beoordelen of de in het hoofdgeding aan de orde zijnde aanduidingen aanleiding tot verwarring kunnen geven. Bijgevolg moet op de eerste vraag worden geantwoord dat artikel 47, lid 2, sub c, van verordening nr. 1493/1999, juncto bijlage VII, deel B, punt 3, bij die verordening en artikel 6, lid 1, van verordening nr. 753/2002, aldus moet worden uitgelegd dat het gebruik van een aanduiding betreffende een productie-, bereidings-, rijpingsmethode of de kwaliteit van een wijn uit hoofde van die bepalingen slechts kan worden toegestaan indien deze aanduiding bij de personen waarvoor zij bestemd is, geen aanleiding kan geven tot verwarring tussen deze aanduiding en de aanvullende traditionele aanduidingen als bedoeld in genoemde bijlage VII, deel B, punt 1, sub b, vijfde gedachtestreepje, en artikel 23 van verordening nr. 753/2002. Het staat aan de verwijzende rechter om te beoordelen of de in het hoofdgeding aan de orde zijnde aanduidingen aanleiding tot verwarring kunnen geven.
Vertaling traditionele aanduiding
Van imitatie of suggestief van aanduiding kan sprake zijn, wanneer vertaling aanleiding kan geven tot verwarring of tot misleiding van de personen voor wie zij bestemd is
Bijgevolg moet op de tweede vraag worden geantwoord dat artikel 24, lid 2, sub a, van verordening nr. 753/2002 aldus moet worden uitgelegd dat ingeval een traditionele aanduiding is vertaald in een andere taal dan die waarin die aanduiding in bijlage III bij deze verordening is vermeld, van imitatie van die aanduiding of van suggestief gebruik in de zin van die bepaling sprake kan zijn, wanneer deze vertaling aanleiding kan geven tot verwarring of tot misleiding van de personen voor wie zij bestemd is. Het staat aan de verwijzende rechter om te onderzoeken of dit het geval is in het bij hem aanhangige geding.
Traditionele aanduiding beschermd voor dezelfde wijnsoort ongeacht producerende lidstaat
een traditionele aanduiding geniet bescherming zowel voor wijnen van dezelfde wijnsoort of dezelfde wijnsoorten die afkomstig zijn uit dezelfde producerende lidstaat als die van die traditionele aanduiding, als voor wijnen van dezelfde wijnsoort of dezelfde wijnsoorten die afkomstig zijn uit de overige producerende lidstaten.
Uit het geheel van deze bepalingen volgt dat de in artikel 24 van verordening nr. 753/2002 bedoelde traditionele aanduidingen voor één of meerdere wijnsoorten moeten gelden en dat deze aanduidingen slechts mogen worden gebruikt voor de wijnsoort of de wijnsoorten waarop zij betrekking hebben. Deze soorten, die in lid 4, derde alinea, van bedoeld artikel 24 zijn opgesomd, zijn, zoals uit de bewoordingen van lid 5, sub d, van datzelfde artikel blijkt, communautaire wijnsoorten. Op grond daarvan kunnen deze soorten dus niet worden beschouwd als zouden zij slechts betrekking hebben op wijnen uit één enkele producerende lidstaat, maar moeten zij integendeel worden beschouwd als betrekking hebbend op wijnen die afkomstig zijn uit alle producerende lidstaten. In die omstandigheden geldt de bescherming van een traditionele aanduiding in de zin van artikel 24 van verordening nr. 753/2002 zowel voor wijnen van dezelfde wijnsoort of dezelfde wijnsoorten die afkomstig zijn uit dezelfde producerende lidstaat als die van die traditionele aanduiding, als voor wijnen van dezelfde wijnsoort of dezelfde wijnsoorten die afkomstig zijn uit de overige producerende lidstaten. Een andersluidende uitlegging zou het nuttig effect ontnemen aan de door voormeld artikel 24, lid 2, gewaarborgde bescherming van traditionele aanduidingen en indruisen tegen de doelstellingen van bescherming van de gewettigde consumentenbelangen en van de soepele werking van de interne markt, die door de verordeningen nrs. 1493/1999 en 753/2002 worden nagestreefd. Bijgevolg moet op de derde vraag worden geantwoord dat artikel 24, lid 2, van verordening nr. 753/2002 aldus moet worden uitgelegd dat een in bijlage III bij die verordening opgenomen traditionele aanduiding bescherming geniet zowel voor wijnen van dezelfde wijnsoort of dezelfde wijnsoorten die afkomstig zijn uit dezelfde producerende lidstaat als die van die traditionele aanduiding, als voor wijnen van dezelfde wijnsoort of dezelfde wijnsoorten die afkomstig zijn uit de overige producerende lidstaten.
IEPT20080313, HvJEG, Schneider v Rheinland-Pfalz
