IEPT20080611, Rb Den Haag, Pharmachemie v Servier

24-06-2008 Print this page
IEPT20080611, Rb Den Haag, Pharmachemie v Servier

OCTROOIRECHT

 

Gebrek aan inventiviteit
De gemiddelde vakman begrijpt op grond van zijn algemene vakkennis dat het objectieve probleem waarvoor het octrooi een oplossing biedt - hoe kan worden bereikt dat het filter niet althans minder verstopt raakt door de kristallen wordt tegengegaan indien grotere kristallen zouden worden verkregen.
De most promising springboard wordt volgens Servier gevormd door EP 341. Ten aanzien daarvan heeft Servier gewezen op de aan die werkwijze verbonden nadelen, zoals deze ook door de deskundige van Servier, dr. Renaud, worden genoemd (productie 10 Servier): As the quantities of perindopril manufactured (…) gradually increased over the years and Les Laboratoires Servier took more of the market share for ACE inhibitors, it became apparent that the process applied as it was at the beginning and described in the 341 patent suffered from some drawbacks not compatible with the quantities to be produced. In particular, the final filtration and drying stages after crystallisation took a long time. As an example the filtration time was recorded for 20 batches produced in 1988. The filtration time varied from 18h to 51h. This long filtration was caused by clogging of the filter by perindopril.
Wanneer de uitvinding volgens het octrooi wordt vergeleken met EP 341 als meest nabije stand van de techniek, geldt dat het octrooi zich onderscheidt door de maatregel dat het een bijzonder snelle en doelmatige filtratie en droging mogelijk maakt als gevolg van het tegengaan van verstopping van het filter. Het objectieve probleem waarvoor het octrooi een oplossing biedt is dan als volgt te omschrijven: hoe kan worden bereikt dat het filter niet althans minder verstopt raakt door de kristallen? De rechtbank is van oordeel dat de gemiddelde vakman, geconfronteerd met dit probleem, zou begrijpen dat verstopping van het filter zou worden tegengegaan indien grotere kristallen zouden worden verkregen. De vakman zou in dat verband reeds op grond van zijn algemene vakkennis inzien dat hij het in ethylacetaat opgeloste erbuminezout, na die oplossing met terugvloeiing, ook wel reflux genoemd, te hebben gekookt tot het kookpunt, zijnde 77ºC, langzamer zou moeten afkoelen dan volgens de niet nader gespecificeerde methode ('refroidir') in EP 341. Dat de vakman over die elementaire kennis zou beschikken, blijkt uit het door Pharmachemie overgelegde 'Vogel's textbook of practical organic chemistry' uit 1989 (productie 38 Pharmachemie). Het textbook beschrijft op bladzijde 139: If large crystals are desired, any solid which may have separated from the filtered solution should be redissolved by warming (a reflux condenser must be used for a flammable solvent), the flask wrapped in a towel or cloth, and allowed to cool slowly. If small crystals are required, the hot saturated solution should be stirred vigorously and cooled rapidly in a bath of cold water or of ice.

 

IEPT20080611, Rb Den Haag, Pharmachemie v Servier