Geografische gegevens kunnen worden aangemerkt als zelfstandige elementen van een databank

04-11-2015 Print this page
IEPT20151029, HvJEU, Freistaat Bayern v Verlag Esterbauer

Geografische gegevens die door een derde uit een topografische kaart worden gelicht met het oog op de vervaardiging en de commerciële exploitatie van een andere kaart kunnen na deze verrichting nog voldoende informatieve waarde hebben om te worden aangemerkt als ‘zelfstandige elementen’ van een ‘databank’ in de zin van die bepaling.

DATABANKRECHT

Freistaat Bayern geeft topografische kaarten uit voor zijn volledige grondgebied. Verlag Esterbauer is een Oostenrijkse uitgeverij die onder meer atlassen en landkaarten voor fietsers en skeeleraars uitgeeft. Freistaat Bayern stelt dat Verlag Esterbauer voor de vervaardiging van haar kaarten gebruik heeft gemaakt van door haar gemaakte topografische kaarten en de daaraan ten grondslag liggende gegevens heeft overgenomen. Freistaat Bayern vordert staking van deze praktijken en schadevergoeding in eerste aanleg, welke vorderingen allen zijn toegewezen. In hoger beroep heeft het Oberlandesgericht München deze uitspraak (gedeeltelijk) vernietigd. Er is beroep in ‘Revision’ ingesteld bij het Bundesgerichtshof, welke twijfels heeft over de werkingssfeer van de Databankenrichtlijn en een prejudiciële vraag stelt aan het HvJEU. Het HvJEU beantwoordt de vraag als volgt:

 “Artikel 1, lid 2, van richtlijn 96/9/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 1996 betreffende de rechtsbescherming van databanken moet aldus worden uitgelegd dat geografische gegevens die door een derde uit een topografische kaart worden gelicht met het oog op de vervaardiging en de commerciële exploitatie van een andere kaart, na deze verrichting nog voldoende informatieve waarde hebben om te kunnen worden aangemerkt als „zelfstandige elementen” van een „databank” in de zin van die bepaling.”

IEPT20151029, HvJEU, Freistaat Bayern v Verlag Esterbauer

(curia-versie)