BHIM heeft ten onrechte bewijsmiddelen omtrent Portugees recht buiten beschouwing gelaten

Merkenrecht. Beroep tegen de afgewezen nietigverklaring van het woordmerk ,,PORT CHARLOTTE” voor waren die behoren tot klasse 33 (alcoholhoudende dranken).

Het beroep wordt deels toegewezen. De kamer van beroep heeft ten onrechte bewijsmiddelen omtrent het Portugese recht buiten beschouwing gelaten bij haar beslissing. Het beroep wordt ook op een aantal punten afgewezen. Het aangevraagde merk bevat geen gebruik of voorstelling van oorsprongsbenaming waardoor niet hoeft te worden onderzocht of deze benaming een reputatie bezit. Verder is er geen sprake van misleiding door het aangevraagde merk. Het relevante publiek (gemiddelde Europese consument) zal het aangevraagde merk niet alleen associëren met de namen ‘Porto’ of ‘Port’ omdat het om een whisky gaat. Ook betreft het aangevraagde merk geen plaatsaanduiding die, in de betrokken kringen, een reputatie bezit voor andere producten van whisky.

48. In casu blijkt uit het dossier dat verzoeker zich zowel tijdens de procedure voor het BHIM als in de loop van het geding herhaaldelijk met behulp van diverse bewijsstukken heeft beroepen op de toepasselijke regels van Portugees recht betreffende de bescherming van de oorsprongsbenamingen „porto” en „port” en de beslissingspraktijk van de Portugese rechterlijke instanties en autoriteiten dienaangaande. Bovendien heeft de kamer van beroep noch het BHIM gesteld dat verzoeker niet heeft voldaan aan de op hem rustende bewijslast. De kamer van beroep was in die omstandigheden, gelet op haar verplichting krachtens artikel 76, lid 1, van verordening nr. 207/2009 om de feiten ambtshalve te onderzoeken en gelet op haar zorgvuldigheidplicht [zie in die zin arrest van 15 juli 2011, Zino Davidoff/BHIM – Kleinakis kai SIA (GOOD LIFE), T‑108/08, Jurispr., EU:T:2011:391, punt 19 en aldaar aangehaalde rechtspraak), evenwel niet gerechtigd om geen acht op de bewijsstukken te slaan en de betrokken Portugese regeling niet toe te passen op grond dat de bescherming van deze oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen uitsluitend door verordening nr. 491/2009 werd geregeld of zelfs tot de uitsluitende bevoegdheid van de Unie behoorde (punt 14 van de bestreden beslissing).

Lees het arrest hier.