Nederlandse voorzieningenrechter bevoegd t.a.v. vordering tot opheffing douanebeslag

Eisvermeerdering in hoger beroep toegestaan: geen strijd met twee-conclusie-regel nu Recom niet aan bodemvonnis heeft voldaan. Nederlandse voorzieningenrechter bevoegd kennis te nemen van ingetrokken vordering tot opheffing douanebeslag: betreft een voorlopige of bezwarende maatregel ex artikel 31 EVEX-verdrag 2007. Niet relevant dat vordering inmiddels is ingetrokken  nu bevoegdheid in beginsel moet worden beoordeeld op het moment waarop de procedure in eerste aanleg aanhangig is gemaakt. Nederlandse voorzieningenrechter niet bevoegd t.a.v. vordering tot verwijdering RECOM merken van zonnepanelen: zodanige onomkeerbare aantasting van de zonnepanelen dat geen sprake is van voorlopige of bezwarende maatregel. Nederlandse voorzieningenrechter niet bevoegd t.a.v. geldvordering: onvoldoende zeker of vereiste garantie voor terugbetaling bestaat. In het kader van proceskostenveroordeling relevant of Kingstone belang had bij ingetrokken vordering tot opheffing douanebeslag en of deze terecht is afgewezen. Door afstemming op bodemvonnis IEPT20151125 gaat hof ervan uit dat Kingstone belang had bij vordering en dat deze toewijsbaar was. Proceskostenveroordeling hoger beroep volgens indicatietarieven vastgesteld op € 15.000 en kosten eerste aanleg gematigd tot € 25.000: gevorderde proceskosten niet redelijk en evenredig.

IPR – PROCESRECHT

Hoger beroep tegen het vonnis van de voorzieningenrechter van 2 maart 2015 (IEPT20150302). TSS en Recom hebben op 10 april 2014 een overeenkomst voor de levering van twee containers met in totaal 1568 zonnepanelen gesloten. Uit de overeenkomst blijkt dat op de verpakking "Recom" moest worden aangebracht. Op 17 juli heeft TSS de twee containers met zonnepanelen, die op 8 juni 2014 in Rotterdam waren gearriveerd, geleverd aan het Duitse bedrijf Enjoy Solar. Op 22 september 2014 heeft Recom de douane te Rotterdam verzocht op te treden in verband met het vermoeden dat TSS Recom branded zonnepanelen zou importeren zonder dat Recom daarvoor toestemming had gegeven, waarna twee containers van TSS zijn vastgehouden. De voorzieningenrechter oordeelde dat mede-eiser Kingstone niet-ontvankelijk was en wees verder de vorderingen van TSS c.s. af. Later is op 25 november 2015 (IEPT20151125) een bodemvonnis gewezen, waarin op één na alle vorderingen wel zijn toegewezen, mede omdat de advocaat van Recom zich had onttrokken.

De eisvermeerdering in hoger beroep inhoudende een geldvordering m.b.t. opslagkosten van containers wordt toegewezen. Er is geen strijd met de twee-conclusie-regel, nu Recom niet aan het bodemvonnis heeft voldaan en de veroordeling van het bodemvonnis om APL te betalen, waardoor sprake is van een aanvaardbare uitzondering op de twee-conclusie-regel.

Het hof oordeelt dat de voorzieningenrechter bevoegd was om kennis te nemen van de vordering tot opheffing van het douanebeslag. Hierbij is niet relevant dat de vordering inmiddels is ingetrokken, aangezien de bevoegdheid in beginsel moet worden beoordeeld op het moment waarop de procedure in eerste aanleg aanhangig is gemaakt. De Nederlandse voorzieningenrechter was echter niet bevoegd ten aanzien van de vordering tot verwijdering van de RECOM merken van de zonnepanelen en ten aanzien van de geldvordering. De eerste vordering betreft een zodanig onomkeerbare aantasting van de zonnepanelen dat geen sprake is van een bezwarende maatregel en bij de geldvordering is onvoldoend zeker is of de vereiste garantie voor terugbetaling bestaat.

Nu de vordering tot opheffing van het douanebeslag is ingetrokken en het hof van oordeel is dat de Nederlandse voorzieningenrechter niet bevoegd is van de overige vorderingen kennis te nemen, dient het hof, nog slechts in verband met de proceskostenveroordeling, te oordelen over de ontvankelijkheid van Kingstone vordering tot het vrijgeven van de containers terecht is afgewezen in eerste aanleg. Door afstemming op het bodemvonnis gaat het hof ervan uit dat Kingstone belang had bij de vordering en dat deze toewijsbaar was. Aangezien het hof van oordeel is dat de proceskosten van TSS c.s. niet redelijk en evenredig zijn wordt de proceskostenveroordeling voor het hoger beroep volgens de indicatietarieven vastgesteld op €  15.000 en de kostenveroordeling voor de eerste aanleg gematigd tot € 25.000.

IEPT20160406, Hof Den Haag, TSS v Recom

(ECLI-versie)