Merkenrecht. Beroep tegen de afgewezen registratie van het uniewoordmerk FOREVER FASTER voor waren uit de klasse 25 en 28 (sportschoenen en sportspullen). De Kamer van Beroep bepaalde dat het merk geen onderscheidend vermogen heeft en daardoor niet kon worden ingeschreven. Puma komt in beroep bij het Gerecht.
Het beroep faalt. Het Gerecht bepaalt dat de woordelementen FOREVER FASTER los van elkaar een permanente toename in snelheid betekenen, hetgeen een positief aspect bij sportschoenen zou kunnen zijn. Daarom is deze zinsnede beschrijvend voor de waren die het vertegenwoordigt. Een beschrijvend merk kan niet worden ingeschreven. Puma betoogt dat de combinatie FOREVER FASTER een levensstijl vertegenwoordigt. Dat een van de betekenissen een levensstijl zou kunnen zijn neemt niet weg dat de andere betekenissen beschrijvend zijn, zo het Gerecht. De twee woorden samen gezien hebben door de combinatie geen verhoogd onderscheidend vermogen volgens het Gerecht.
Het argument van PUMA dat het merk wel in andere Engelstalige landen is ingeschreven kan hieraan geen afbreuk doen – een merk zonder onderscheidend vermogen mag nog steeds niet worden ingeschreven. Het beroep faalt.
"33 The applicant has therefore failed to show that the Board of Appeal made an error of assessment in finding, in paragraphs 16 to 19 of the contested decision, that the words ‘forever’ and ‘faster’ would be perceived by the relevant public as referring to a permanent or continuous increase in speed. The arguments put forward by the applicant do not undermine the Board of Appeal’s findings that the mark applied for, taken as a whole, sends out a clear message which is not unusual in the sporting sector, corresponding, in essence, to a simple laudatory declaration or information on the desired characteristics of the goods in question, namely that those goods allow their user to be ‘ever faster’ or ‘to go faster for longer’. As it is perceived in that way by the relevant public, the mark applied for, as the Board of Appeal was right to observe in paragraphs 22 and 26 of the contested decision, cannot fulfil the function of identifying the commercial origin of the goods in question and therefore does not comply with the provisions Article 7(1)(b) of Regulation No 207/2009. Consequently, the applicant’s first complaint must be rejected."
Lees de uitspraak hier.
