Overeengekomen beperking merkgebruik levert geen verplichting op jegens wederverkopers
24-07-2017 Print this page
Overeengekomen zin “Viking Fottoy will only use the Viking trade marks for boots (not for other outdoor footwear) in the Benelux” levert Viking Outdoor Footwear niet de verplichting op om alle professionele wederverkopers te verbieden haar schoenen te verkopen in de Benelux: zowel de tekst van de overeenkomst als de overige omstandigheden rechtvaardigen een dergelijke uitleg niet. De reikwijdte van de term boot wordt aan de hand van de betekenis naar de Engelse taal vastgesteld op schoeisel dat net iets boven de enkel komt: niet gebleken waarom de (Nederlandstalige) Van Dale definitie leidend zou moeten zijn in een Engelstalig overeenkomst tussen een Nederlandse en Noorse partij. Overeengekomen beperking van het merkgebruik ziet enkel op in de overeenkomst opgenomen merken: niet gebleken van feiten of omstandigheden die een afwijking in de letterlijke tekst van de overeenkomst rechtvaardigen.
Schaatsenfabriek Viking is een producent van sportartikelen, waaronder schaatsen. Viking Outdoor Footwear (rechtsopvolger van Viking Fottoy) brengt laarzen en waterdichte schoenen op de markt. Partijen zijn met elkaar in aanvaring gekomen en in een aantal juridische en administratieve procedures verwikkeld geraakt. Deze geschillen zagen allen op de geldigheid en reikwijdte van merkrechten. Op 4 juni 2009 hebben partijen alle lopende geschillen willen oplossen door het sluiten van een overeenkomst. Partijen stellen in het onderhavige geding over en weer dat de ander in tekort geschoten in de nakoming van deze overeenkomst. In de overeenkomst is onder meer het volgende opgenomen:
“1. OWNERSHIP AND RIGHT TO USE AND REGISTER TRADE MARKS
1.1 Schaatsenfabriek will be the exclusive owner and user of the Schaatsenfabriek' s trade mark for skates and skating related products in Europe.
1.2 Viking Fottoy will the exclusive owner and user of the Viking trade marks for outdoor footwear in Europe.
1.3 Viking Fottoy will only use the Viking trade marks for boots (not for other outdoor footwear) in the Benelux.”
In conventie stelt Schaatsenfabriek Viking dat Viking Outdoor Footwear heeft in strijd gehandeld met deze afspraak, doordat via wederverkopers schoenen van Viking Outdoor Footwear worden aangeboden in de Benelux. Volgens Schaatsenfabriek Viking volgt uit artikel 1.3 van de overeenkomst dat de schoenen van Viking Outdoor Footwear ook niet via derden in de Benelux mogen worden verkocht. Deze uitleg kan volgens de rechtbank echter uit de letterlijke tekst van de Overeenkomst in ieder geval niet volgen nu daarin simpelweg niet staat dat Viking Outdoor Footwear alle professionele wederverkopers dient te verbieden om schoenen van Viking Outdoor Footwear te verkopen in de Benelux. Daarnaast zijn er volgens de rechtbank geen omstandigheden die de door Schaatsenfabriek Viking geopperde uitleg van de overeenkomst zouden rechtvaardigen.
Nu Viking Outdoor Footwear verder onweersproken heeft aangevoerd dat Viking Outdoor Footwear, noch haar salesoffices (direct) schoenen hebben verkocht in de Benelux, kan volgens de rechtbank niet worden geconcludeerd dat Viking Outdoor Footwear wanprestatie heeft gepleegd. De vorderingen van Schaatsenfabriek Viking die hiermee verband houden worden dan ook afgewezen.
Een volgend geschilpunt is de reikwijdte van de term ‘boots’ uit artikel 1.3 van de overeenkomst. Volgens Schaatsenfabriek Viking moet hiervoor aansluiting worden gezocht bij de (Nederlandstalige) Van Dale definitie: "schoeisel dat ook het been boven de enkel (gedeeltelijk) bedekt''. Dit omdat de Overeenkomst is gesloten tegen de achtergrond een lopend geschil bij het gerechtshof Den Haag, waarin zou zijn uitgegaan van de Nederlandse term laars, welke enkel een hoge laars betreft. De rechtbank ziet in dit arrest deze afbakening echter niet terug. Ook verder is volgens de rechtbank niet gebleken waarom in deze Engelstalige overeenkomst, gesloten tussen een Nederlands en Noors bedrijf, de (Nederlandstalige) Van Dale definitie leidend zou moeten zijn. Door Viking Outdoor Footwear is naar het oordeel van de rechtbank gemotiveerd aangevoerd dat in de Engelse taal (en overigens ook in de Nederlandse modewereld) met boot schoeisel wordt bedoeld die net iets boven de enkel komt. De rechtbank concludeert dat onvoldoende gemotiveerd is onderbouwd dat met boot uitsluitend wordt bedoeld "schoeisel dat het benedenbeen voor minstens driekwart
bedekt". Dit betekent dat ook de overige vorderingen in conventie worden afgewezen.
In reconventie heeft Viking Outdoor Footwear nog gesteld dat Schaatsenfabriek Viking tekort schiet in de nakoming van de Overeenkomst. Viking Outdoor Footwear stelt hiertoe dat uit artikel 1.2 van de overeenkomst volgt dat Schaatsenfabriek Viking al haar merken in Europa enkel mag gebruiken voor schaatsen en hieraan gerelateerde producten. De rechtbank overweegt dat de in het artikel genoemde term ‘Viking trade marks’ in de overeenkomst is gedefinieerd, en dat hieruit volgt dat de overeengekomen beperking in het merkgebruik enkel ziet op deze specifiek benoemde merken. Volgens de rechtbank is niet afdoende gebleken van feiten en
omstandigheden die een vergaande afwijking van de letterlijke tekst van de Overeenkomst rechtvaardigen. Ook de vorderingen in reconventie worden derhalve afgewezen.
IEPT20170719, Rb Amsterdam, Schaatsenfabriek Viking v Viking Outdoor Footwear
