De smaak van een voedingsmiddel (heksenkaas) kan niet worden aangemerkt als een auteursrechtelijk beschermd werk: het begrip werk impliceert noodzakelijkerwijs een uitdrukkingsvorm van het voorwerp van bescherming waardoor dit voorwerp voldoende nauwkeurig en objectief kan worden geïdentificeerd. De smaak van een voedingsmiddel kan echter niet nauwkeurig en objectief worden uitgedrukt. De identificatie van de smaak van een voedingsmiddel berust hoofdzakelijk op subjectieve en variabele smaakbeleving en smaakervaring, en het is volgens de huidige stand van de wetenschap bovendien niet mogelijk om met technische middelen de smaak van een voedingsmiddel nauwkeurig en objectief te identificeren.
Auteursrecht op smaak is niet mogelijk. Dat is het oordeel van het HvJEU in de zaak tussen Levola (Heks’nkaas) en Smilde (Witte Wievenkaas). Het Hof Den Haag stelde prejudiciële vragen betreffende de vraag of en in hoeverre het Unierecht ruimte laat voor auteursrechtelijke bescherming van de smaak van een voedingsmiddel.
Het Hof overweegt dat om als een auteursrechtelijk beschermd werk te kunnen worden aangemerkt, het onderwerp van bescherming met voldoende nauwkeurigheid en objectiviteit moet kunnen worden vastgesteld. De smaak van een voedingsmiddel kan echter niet nauwkeurig en objectief worden uitgedrukt. In tegenstelling tot wat bijvoorbeeld geldt voor een letterkundig werk, een schilderij, een film of een muziekstuk, dat een nauwkeurige en objectieve uitdrukkingsvorm is, berust de identificatie van de smaak van een voedingsmiddel immers hoofdzakelijk op smaakbeleving en smaakervaring, die subjectief en variabel zijn, aangezien zij met name afhankelijk zijn van factoren die eigen zijn aan de persoon die het betrokken product proeft, zoals diens leeftijd, voedselvoorkeuren en consumptiegewoonten, alsmede van de omgeving en de context waarin het product wordt geproefd, zo oordeelt het hof.
Bovendien is het bij de huidige stand van de ontwikkeling van de wetenschap niet mogelijk om met technische middelen de smaak van een voedingsmiddel nauwkeurig en objectief te identificeren, waardoor die smaak kan worden onderscheiden van de smaak van andere producten van dezelfde aard, zo concludeert het Hof.
IEPT20181113, HvJEU, Levola v Smilde
Zie ook: IE-Beginselen (webboek)
Deze uitspraak wordt besproken in de volgende webinars:
