CRT ontvankelijk: is als “Asociación Civil” vergelijkbaar met Nederlandse vereniging en daardoor rechtspersoon naar buitenlands recht. CRT heeft belang bij vorderingen: uit stukken en statuten blijkt dat CRT de instantie is die opkomt voor bescherming van de geografische aanduiding Tequila, zodat zij voldoende eigen procesbelang heeft. EU-MX-overeenkomst heeft geen rechtstreekse werking. Vraag of Desperados ex artikel 16(a) van Vo. 110/2008 onrechtmatig profiteert van naam Tequila omdat Tequila geen essentieel kenmerk is van Desperados beoordeeld aan de hand van Champagner Sorbet-arrest (IEPT20171220). Niet zonder meer vast te stellen dat geringe percentage van 0,1% Tequila geen essentieel kenmerk aan Desperados verleent. Geen misleidende reclame doordat consument denkt dat er meer Tequila in Desperados zit dan er daadwerkelijk in zit: consument begrijpt uit tekst “bier gearomatiseerd met tequila” en “aroma (75% Tequila) op ingrediëntenlijst dat Desperados als smaakmaker fungeert en dat percentage Tequila in het bier relatief gering is. CRT kan zich niet beroepen op Richtlijn OHP: is geen concurrent van Heineken.
BESCHERMDE OORSPRONGSBENAMING – RECLAMERECHT
CRT (Consejo regulador del tequila) is onder de Mexicaanse Federal Law on Metrology and Standardization de bevoegde instantie die toeziet op de naleving van de op Tequila van toepassing zijnde regels. Heineken brengt onder andere het bier Desperados op de markt, dat 0,14% aromatische bestanddelen bevat, waarvan 75% Tequila, zodat het percentage Tequila op het totale product 0,1% bedraagt. CRT stelt dat Heineken onrechtmatig handelt doordat de Desperadosproducten niet voldoen aan de Mexicaanse regelgeving, terwijl dat wel vereist zou zijn voor producten waar Tequila in zit. Ook zou sprake zijn van misleidende reclame en oneerlijke handelspraktijken. De vorderingen worden afgewezen.
De rechtbank oordeelt allereerst dat de EU-MX-overeenkomst (Besluit 97/361/EG van de Raad van 27 mei 1997 inzake de sluiting van de overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en de Verenigde Mexicaanse Staten betreffende de wederzijdse erkenning en bescherming van de benamingen van gedistilleerde dranken (PbEU 1997, L 152/15)), waarop CRT zich beroept, geen rechtstreekse werking heeft.
Vervolgens wordt aan de hand van artikel 16(a) van Vo. 110/2008 (Verordening (EG) nr. 110/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 15 januari 2008 betreffende de definitie, de aanduiding, de presentatie, de etikettering en de bescherming van geografische aanduidingen van gedistilleerde dranken en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1576/89 van de Raad (PbEU 2008, L39/16)) beoordeeld of Desperados onrechtmatig profiteert van naam Tequila omdat Tequila geen essentieel kenmerk is van Desperados. Dit wordt beoordeeld aan de hand van het Champagner Sorbet-arrest (IEPT20171220), waarbij moet worden onderzocht of de smaak van Desperados hoofdzakelijk wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van Tequila. Volgens CRT is Tequila geen essentieel kenmerk, omdat slechts sprake is van 0,1% Tequila in een flesje bier van 0,33 cl, ofwel een halve druppel. Het zou een kwestie van gezond verstand zijn dat Tequila in die minieme hoeveelheid geen essentieel kenmerk aan Desperados kan verlenen. Heineken heeft verwezen naar een drietal onderzoeken waaruit het tegenovergestelde zou blijken. CRT heeft bezwaren tegen deze onderzoeken geuit, maar de rechtbank oordeelt dat niet kan worden vastgesteld dat de onderzoeken zo gebrekkig zijn dat hieraan in het kader van de betwisting geen belang kan worden gehecht. CRT heeft verder op geen enkele wijze haar stelling dat Tequila niet in Desperados te proeven is onderbouwd, terwijl uit het Champagner Sorbet-arrest blijkt dat de hoeveelheid van het ingrediënt een belangrijk, maar geen afdoende criterium is en de beoordeling of sprake is van een essentieel kenmerk vergezeld dient te gaan van een kwalitatieve beoordeling. Er kan dus niet worden geconcludeerd dat sprake is van commercieel gebruik dat “erop is gericht van de reputatie van de geregistreerde geografische aanduiding te profiteren”. Ook het beroep op de overige leden van artikel 16 en artikel 10 van Vo. 110/2008 wordt afgewezen.
CRT stelt ook dat sprake is van misleidende reclame, omdat de indruk wordt gewekt dat er meer Tequila in Desperados zit dan er daadwerkelijk in zit. De rechtbank oordeelt dat het voor de omzichtige en oplettende gemiddelde consument – wiens beslissing tot aankoop van een product wordt bepaald door de samenstelling daarvan – duidelijk zal zijn dat Tequila in Desperados fungeert als smaakmaker en dat het percentage Tequila in het bier relatief gering is. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat op het etiket op de achterzijde van het flesje wordt vermeld dat het gaat om “bier gearomatiseerd met tequila”, terwijl op de ingrediëntenlijst “aroma (75% Tequila) staat. Het beroep op misleidende handelspraktijken wordt verworpen, omdat Heineken geen concurrent is van CRT.
IEPT20190515, Rb Amsterdam, CRT v Heineken
