Mogelijkheid tot omzeilen van geo-blockingmaatregelen leidt niet tot beschikbaarstelling werk van Anne Frank

16-03-2023 Print this page
IEPT20230307, Hof Amsterdam, Anne Frank Fonds v Anne Frank Stichting

Geen auteursrechtinbreuk in Nederland door beschikbaarstelling van grote delen van het werk van Anne Frank op .org-website: het Fonds stelt dat de Stichting door het publiceren van de tekst in België, deze in feite met een omweg in Nederland is gepubliceerd. Dat zou zijn omdat we website in wezen op Nederland en het publiek aldaar gericht is. De juistheid van dit standpunt wordt niet aannemelijk. De mogelijkheid tot omzeilen van geo-blocking leidt niet tot beschikbaarstelling in Nederland: het Hof gaat mee in de stelling van AG Szpunar, dat het feit dat de toegepaste geo-blocking kan worden omzeild, niet betekent dat er een mededeling aan het Nederlandse publiek is gedaan. Of er sprake is van de door de AG genoemde uitzondering, een opzettelijke ontoereikende blokkering, moet beslist worden door het Hof. Het Hof ziet daar geen grond voor. Er zijn geen contractuele afspraken gemaakt over gebruik van scans. Het hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep: wat eerder is overwogen over de auteursrechtelijke grondslag geldt ook voor de contractuele grondslag, want niet in te zien valt dat publicatie in Nederland iets anders zou inhouden dan het doen van een mededeling aan het publiek in Nederland.


AUTEURSRECHT - DUUR AUTEURSRECHT

 

Dit kort geding gaat over de vraag of de door het Fonds gevorderde maatregelen moeten worden getroffen tegen de editie van het dagboek van Anne Frank zoals die op de website van de Vereniging is gepubliceerd. Het Fonds vordert een bevel om de publicatie van de manuscripten te staken althans de website zodanig in te richten dat deze ook met een VPN of een proxy-dienst in Nederland voor het publiek niet toegankelijk zijn. Voor de beslissing is in het bijzonder van belang of de Vereniging met die beschikbaarstelling op de website een mededeling aan het publiek in Nederland doet, ondanks de geo-blocking. Het hof oordeelt van niet; er zijn voldoende maatregelen getroffen.

 

Vast staat dat er drie versies van het dagboek van Anne Frank bestaan, versies A, B en C. Versie C is vanaf 1947 op de markt. Delen van versies A en B zijn pas in 1986 gepubliceerd. Ingevolge het overgangsregime van art. 51 Aw, zijn versies A en B in Nederland nog tot 2037 auteursrechtelijk beschermd zijn. De auteursrechten daarop komen aan het Fonds toe. 

 

In veel andere landen zijn de teksten van de drie versies niet langer auteursrechtelijk beschermd, omdat de termijn daarvoor is verstreken in 2016 (70 jaar na de dood van Anne Frank). 

 

Ter beveiliging volstaat geo-blocking in beginsel hoewel deze maatregel te omzeilen valt. Dat dit de deurwaarder eenvoudig lukte doet daaraan niet af. In dit geval is op de site is naast de geo-blokkade bij wijze van extra belemmering ook een door de gebruiker in te vullen verklaring opgenomen. Als een Nederlandse gebruiker die naar waarheid invult wordt hem toegang tot de site geweigerd. Dat versterkt de territoriale afscherming. Verder is ter zitting toegelicht dat gebruik gemaakt wordt van een zelflerend systeem waardoor URLs die worden gebruikt voor omzeiling aan de geblokkeerde adressen worden toegevoegd. Bij het beheer van de geo-blocking wordt gebruikgemaakt van Cloudfare, dat state of the art toegepast is. Een van de door het Fonds genoemde extra mogelijkheden tot betere beveiliging is ingezet, GeoLP2 van Maxmind. Daarmee is voldoende aannemelijk dat een serieuze geo-blocking is beoogd en geëffectueerd.


Het absolute karakter van het auteursrecht brengt niet mee dat de enkele kans dat, ondanks afdoende afschermingsmaatregelen, toch inbreuk wordt gemaakt volstaat voor een bevel tot het staken van de publicatie op de website. Ook de niet onderbouwde, maar op zichzelf plausibele omstandigheid dat het Fonds exclusieve licentierechten op gebruik van het beschermde materiaal in Nederland aan een uitgever heeft gegeven is niet een zodanig belang dat dit in de gegeven omstandigheden een dergelijk bevel zou rechtvaardigen.

 

De contractuele grondslag, in het bijzonder de toezeggingen in 2015, kunnen het Fonds niet baten en over het gebruik van de scans zijn geen afspraken gemaakt. 


Het Fonds wordt veroordeeld in de proceskosten: per partij €25.000 vermeerderd met BTW.

 

IEPT20230307, Hof Amsterdam, Anne Frank Fonds v Anne Frank Stichting
 

ECLI:NL:GHAMS:2023:542