Louverdrape-Nederland maakt na opzegging alleenverkoopovereenkomst inbreuk op het merk Louverdrape
14-07-2020 Print this page
Handelsnaam en domeinnaam Louverdrape-Nederland maakt inbreuk op woord-/beeldmerk Louverdrape ex artikel 2.20 lid 2 sub b BVIE: teken Louverdrape-Nederland wordt in het economisch verkeer gebruikt voor dezelfde waren, merk en teken vormen grote gelijkenis, het element Nederland heeft weinig onderscheidend vermogen omdat dit slechts een algemene, geografische aanduiding betreft waardoor verwarringsgevaar aannemelijk is. Louverdrape Nederland kan geen rechten ontlenen aan het gebruik van haar handelsnaam daterende van voor de merkinschrijving artikel 2.23 lid 2 BVIE: het gebruik komt voort uit de alleenverkoopovereenkomst met de merkhouder Lecluyse. Vordering van Lecluyse niet verjaard: pas vanaf het eindigen van de exclusieve distributierelatie kon Lecluyse een vordering tot staken handelsnaam en domeinnamen vorderen. Reconventionele vorderingen inzake de gestelde ongeldigheid van de opzegging van de alleenverkoopovereenkomst afgewezen: aanboren Nederlandse markt om de omzet te verhogen vormt voldoende zwaarwegende grond voor Lecluyse om de alleenverkoopovereenkomst ondanks de lange duur daarvan op te zeggen, door lange looptijd en het feit dat de opzegging meebrengt dat Louverdrape Nederland haar handelsnaam moet veranderen is een opzegtermijn van twee jaar passend en redelijk. Louverdrape Nederland opgedragen te bewijzen dat Lecluyse de exclusiviteit van de alleenverkoopovereenkomst heeft geschonden door de directe verkoop van Louverdrape producten aan bedrijven of afnemers in Nederland.
Vorderingen over en weer na de opzegging van een lang lopende alleenverkoopoverweenkomst. De rechtbank oordeelt dat de handelsnaam en domeinnaam Louverdrape-Nederland inbreuk maakt op het woord-/beeldmerk Louverdrape ex artikel 2.20 lid 2 sub b BVIE. Het teken Louverdrape-Nederland wordt in het economisch verkeer gebruikt voor dezelfde waren. Merk en teken vormen bovendien een grote gelijkenis; het element Nederland heeft weinig onderscheidend vermogen omdat dit slechts een algemene, geografische aanduiding betreft waardoor verwarringsgevaar aannemelijk is.
Louverdrape Nederland kan geen rechten ontlenen aan het gebruik van haar handelsnaam daterende van voor de merkinschrijving artikel 2.23 lid 2 BVIE omdat dit gebruik voortkomt uit de alleenverkoopovereenkomst met de merkhouder Lecluyse, zo overweegt de rechtbank. De inbreukvordering van Lecluyse is naar het oordeel van de rechtbank bovendien niet verjaard: pas vanaf het eindigen van de exclusieve distributierelatie kon Lecluyse een vordering tot staken handelsnaam en domeinnamen vorderen.
De reconventionele vorderingen inzake de gestelde ongeldigheid van de opzegging van de alleenverkoopovereenkomst afgewezen. Het aanboren van de Nederlandse markt om de omzet te verhogen vormt naar het oordeel van de rechtbank een voldoende zwaarwegende grond voor Lecluyse om de alleenverkoopovereenkomst ondanks de lange duur daarvan op te zeggen. Door de lange looptijd en het feit dat de opzegging meebrengt dat Louverdrape Nederland haar handelsnaam moet veranderen is volgens de rechtbank wel een opzegtermijn van twee jaar passend en redelijk. Louverdrape Nederland wordt tot slot opgedragen te bewijzen dat Lecluyse de exclusiviteit van de alleenverkoopovereenkomst heeft geschonden door de directe verkoop van Louverdrape producten aan bedrijven of afnemers in Nederland.
IEPT20200624, Rb Amsterdam, Lecluyse v Louverdrape NL
