Ølåf stelt dat Tøte’s draagtas te veel lijkt op de hare, met overeenkomsten in hengsels, afmetingen, logo-ontwerp en advertentiestrategie, wat zou leiden tot verwarring over de herkomst van de tassen en misleiding. Tøte betwist dit, stelt dat hun tas is ontstaan vanuit hun ervaring bij de studentenroeivereniging en dat de tas geen verwarring veroorzaakt. De markt voor draagtassen kent veel gemeenschappelijke kenmerken, maar Tøte heeft voldoende verschillen aangebracht om verwarring te voorkomen. De rechter oordeelt dat er geen verwarring is en wijst de vordering van Ølåf af.
Ølåf is een kledingmerk, opgericht in 2012, één van de producten is een draagtas oftewel een totebag. Tøte verhandelt alleen draagtassen.
Olaf stelt dat Tøte’s draagtas te veel lijkt op die van Ølåf en noemt daarbij verschillende overeenkomsten, zoals de dubbele hengsels, afmetingen, logo-ontwerp en advertentiestrategie. Dit zou leiden tot verwarring over de herkomst van de tassen, wat volgens Ølåf een misleidende handelspraktijk (artikel 6:193c lid 2 onder a BW) en slaafse nabootsing (artikel 6:162 BW) oplevert. Ølåf benadrukt verder dat haar tassen een eigen gezicht op de markt hebben en dat Tøte meer alternatieve keuzes had kunnen maken in ontwerp en promotie.
Tøte legt uit dat hun draagtas geïnspireerd is op een katoenen tasje van hun studentenroeivereniging, waarbij een afgebroken hengsel leidde tot het idee van een crossbody-ontwerp. De naam Tøte verwijst naar dit type tas en de ‘Ø’ is een stilistische keuze, passend binnen een bredere trend. Tøte betwist de overeenkomsten met Ølåf’s tas en stelt dat er geen sprake is van verwarring of misleiding. Ook vindt Tøte dat Ølåf’s tas geen uniek gezicht op de markt heeft.
De markt voor draagtassen bevat verschillende soorten tassen met gemeenschappelijke kenmerken, zoals materiaal, formaat, vorm en hengsels. Ølåf en Tøte delen enkele van deze kenmerken, maar nabootsing is toegestaan zolang er geen verwarring ontstaat. Tøte heeft voldoende verschillen aangebracht om verwarring te voorkomen, hoewel Ølåf van mening is dat Tøte nog meer keuzes had kunnen maken.
De draagtas van Tøte verschilt van Ølåf’s tas op verschillende punten, zoals afmetingen, het aantal en de vorm van hengsels, het label op de tas, het ontwerp van het binnenvakje en de vormgeving van het logo. Ook de namen Ølåf en Tøte verschillen in uitspraak en betekenis.
Ølåf’s bewering dat kleine verschillen tussen de tassen online niet zichtbaar zijn, wordt verworpen. De verschillen, zoals het model, de lange hengsels en de spatiëring van de letters, blijven ook online duidelijk zichtbaar. Consumenten zullen niet in de veronderstelling zijn een tas van het andere merk te kopen bij het bestellen op de websites van Ølåf of Tøte, waardoor verwarring wordt voorkomen.
Het gebruik van logo’s met vier letters en de Scandinavische 'Ø' komt vaker voor, bijvoorbeeld bij de tas van HENK en het merk SAMSØE. Veel tassen op de markt delen vergelijkbare kenmerken, zoals dubbele hengsels en een soortgelijke binnenkant, waarbij logo’s doorgaans in het midden van de tas worden geplaatst voor betere zichtbaarheid.
De voorzieningenrechter weigert de voorzieningen en veroordeeld Ølåf in de proceskosten €1.973.
IEPT-versie volgt later
ECLI:NL:RBAMS:2024:8763
